Şerefe

Ne zaman seni görmek istesem,

Seni hatırlatmasına gerek yok hiçbir şeyin.

Denk gelmesem bir tek fotoğrafına,

Elim değmese sana ait en küçük bir anıya,

Uğraşmıyorum seni bulmak için,

Kaldırsam kafamı yeter diyorum.

Ufacık bir telaş yok içimde, 

Eminim çünkü, gelirsin.

Şöyle baksam etrafıma gelişigüzel,

Baktığım her yüz bana sen olarak bakıyor.

Sanki sana benzemek için,

Yarışa girmiş gibi geliyor herkes.

Ne zaman seni hissedeyim istesem,

Kimsenin olmasına gerek yok yanımda,

Denizin ortasında olsam mesela,

Şöyle bir bakarım hemen etrafıma.

Eminim çünkü, hissettirirsin kendini, 

Geliverirsin aniden her nerdeysen.

Nasıl oluyor anlamıyorum ama,

Her saat, her dakika kulağımda nefesin,

Esen rüzgarda mısın diyorum,

Yoksa tenimi ısıtan güneşte mi,

Soluduğum hava bile sen kokuyor aniden..

Anladım, her yerdesin sen.

Hani melekler her yerde olurlarmış ya,

Belki meleksindir sen de,

Kalbimin atışları bile yabancı sanki bana, 

Uymuyor artık bedenime,

Ele mi geçirdin kalbimi de, 

Orada da sen atıyorsun.

Ama olsun, şerefe diyorum.

Hoş olsun sarhoşluğun, beni içiyorsun..

Şerefe