Vefa nedir bilir misin? Mevlana demiş ki: “Vefâ arkanda bıraktığını, giderken yaktığını yabana atmamandır. Vefâ; dostluğun asaletine, bir dua sonrası verilen sözlere, hayallere ihanet katmamandır. Vefâ; ötelerin sonsuz mükâfatı karşısında, cehennemi hafife almaman, ulvi güzellikleri dünyaya satmamandır.”
Vefa borcu nedir bilir misin? Gönül borcudur, kalbinden çıkar, en derinlerinden. Maddi borçlarla kıyası olmaz, ruhuna işler.. Küçücük bir söz, bir iyilik unutulmaz vefa için, hatalar affedilir, gerekirse uğruna canlar verilir gözünü bile kırpmadan. Asildir vefa, öyle herkes sahip değildir… Kimi sahipmiş gibi taklit eder, kimi sahip olmaya çalışır…
Vefalı insan vardır bir de… Herkese denk gelmez, tanışanın da garibine gider. Vefa görmek gariptir, çünkü.. Alışılmamış duygular uyandırır insanda.. Çoğu zaman karşılığını vermek zordur vefanın. Vefayı görmek, vefalı olmayı gerektirir çünkü… Hâlbuki vefasız öyle mi? Ne kadar da kolaydır, vefasıza davranmak.. Kalpsizce davranılsa da olur diye düşünülür çoğu zaman.. Çok merhametliysen ilişkini keser daha dikkatli ilerlersin hayat yolunda… İki değil üç kere üflersin de yersin yoğurdu!
Kimileri vardır, vefayı bir hediyeymiş gibi düşünür. Sadece kendine verilmiş, istediği şekilde kullanabileceği her kapıyı açan bir anahtar gibi sanki... Ama öyle mi, hediye değildir vefa, borçtur tam tersine… Hani yakınından borç istemek gibidir, vefa.. Nasılsa istediğim zaman öderim diye yatamazsın borcunun üzerine, ilk fırsatta ver diye zorlar ya için seni, vefa da öyledir işte… Hediye almış gibi, bir çeşit hibe olarak değerlendirilmez vefa, vefasız demek gerekmez mi onlara?
Kimlere denir vefasız, kim vefalıdır? Tanımı yoktur vefalı insanın, her şekilde gösterebilir kendini, herkes kendi nasıl görmek isterse öyle görür vefalıyı. Vefasızın keskin çizgileri vardır oysa. Keskin, kara çizgiler..
Mesela her terk edene vefasız denmez, eğer sebebi varsa; gitmesi gerekip gitmemek için çok çırpındıysa hem de. Yüzüne kapı çarpana, seni görmezden gelene de denmez her zaman, sana verilen tüm şansları tüketmediysen eğer… Gözlerinden kalbini görmediğin de vefasız değildir. Kalbini tutmadığının vefası ne işe yarar ki?
İlginçtir vefa, zordur… Ölüm gibidir, yoktur dönüşü. Bir kere o çizgiden geçtin mi dönemezsin geriye, dönsen de bulamazsın bırakıp gittiklerini… Canlıdır vefa, karşılığını aldıkça büyür, kök salar kalbine. Karşılığını alamasa bile hemen kapatmaz kapılarını, sabırlıdır. Hatta kendi içinde çok savaşır tüm şansları tepmesine rağmen bir şans daha vermek için… Her seferinde açtıkça kapılarını vefa, bile bile kaçınılmaz olur cefa görmek…
Önemlidir vefa, çok mühimdir… Hoşgörü gibi kaybettiğimiz değerlerlerden biridir artık ne yazık ki. Bir zamanlar çok vefalı insanlar vardı çevremizde, ne oldu, nereye gittiler? Şimdiyse sadece bir boza markası… Çocuklarımıza vefayı sorduğumuzda da sadece bunu hatırlayacaklar mı dersiniz? Bir boza markası olarak “Vefa”…
0 yorum:
Yorum Gönder